Geçmiş Zaman Olur Ki
İçimizden Biri
Hoca Yusuf -3-
“Sultan Mahmut İstanbul’dan beşik ulemasını sürüp, Anadolu’ya dağıttığında Anadolu’dan da şıhları davet eder. Aşağı Tekke şıhı Hacı Halil Efendi de bu davete uyar İstanbul’a gider. Hacı Halil Efendi’yi sınama yapmak isteyen Sultan Mahmut merdiven altına görünmeyen bir yere Kur’an koyar ve buradan geçmesini ister. Hacı Halil Efendi “Kur’an’ ın başımızın üstünde yeri var” diyerek geçmez. Sultan Mahmut onu odasına çağırır ve o gelirken abdestsiz namaza durur. Hacı Halil Efendi kapıdan girince selam verir. Padişah namazı bitirince “Şıhım namazdaki insana selam verilir mi” der o da” Abdestsiz namaz kılana selam vermekte beis yoktur” diye cevap verir. Bunun üzerine Sultan 5 kırmızı lira mevludiye ve kendisine bir Çerkez Cariye verir. Sultan Mahmut Hacı Halil Efendiye “Senin memleketinden asker ve vergi almayalım” dediğinde Hacı Halil Efendi bunu kabul etmez. “Askerlik vatan borcudur, vergi alınmazsa da halk tembelleşir” der. Bunun üzerine mevludiye verilir.
1948 de Gerede’de Aşağı Tekke’de açtığım kuran kursunda halk uzun müddet çocuklarını okumaya bana gönderdiler. Her kurs döneminde 80 kız 80 oğlan talebe olurdu. Burada 500 den fazla kız talebe ve onun iki katı kadar erkek hafız yetiştirdim. Bunların birçoğu yüksek okullarda öğretim görevlisi ve devlet kademelerinde amir- memur olarak memleketimize hayırlı hizmetlerde bulunuyorlar. Mehmet Bayraktar ve Kürkçülerli Hafız Eyüp şimdi hemen aklıma gelenler.
39 yaşından sonra Hafız Behçet Efendi, Hacı Kemal Efendi, Hafız Şeref Efendi’den Arabiyat okudum Bir ders de Hafız Cevdet Efendiden almıştım. 1959 da Diyanet İşleri Başkanlığında Vaizlik imtihanını verdim ve fahri vaiz olarak vazife gördüm.
1966 da İmam Hatip Okulu 1. devre 1973’ te Bolu Devlet Lisesi ve İmam Hatip Lisesi 2. devre imtihanlarını vererek çalışmaya devam ettim 1977’de de imamlıktan ayrılarak emekli oldum.
O yıllardan beri halk içinde insanlara yardımcı olmaya çalışıyorum. Artık yaşlılık nedeniyle fazla zaman değerlendiremiyorum. Okumayı hiç terk etmedim. Dini ilimler, fenni ilimler bana hep yeni şeyler öğretti. Kapıma gelen her insana hoş geldin der, selam ve hatır sormayı ihmal etmemeye çalışırım. Sanırım bu nedenle onlar da beni mutlu günlerinde, acı günlerinde hep yanlarında görmek isterler. Dini vecibelerinde yardımcı olurum. Artık yaşlıyım eskisi gibi herkese koşamıyorum. Sözün özü; “Okuduk, okuttuk, olduk Guguk (kuş)”
Mekan ve şahıslar 2008 yılına göredir.
2019’da 99 yaşında ebediyete göçle Aşağı Tekke Camii türbe bahçesine defnedilmiştir. Allah rahmet eylesin.
Değerli dostlar,
Sizlerle “Geçmiş Zaman Olur Ki İçimizden Biri” serisinde geçmişte yaptığım çalışmalardan, bazı yönleri ile Gerede’de ve çevrede halk arasında oldukça iyi tanınan, yaptıkları hizmetlerle insanımızın hayır dualarını alan, bazıları ölümle aramızdan ayrılmış büyüklerimizin, yaşadıkları zaman ve mekânlardaki hayatlarını gelecek nesillere örnek olması amacıyla paylaştım.
Şimdiye kadar Radyo İşli (Radyocu Remzi), Kaymak Dondurma (Dondurmacı Nazif Şengül) ve Aşık İhsan’ın (İhsan Bütün) hayat hikayeleri sizlerle oldu. Bu seriyi Hoca Yusuf (Yusuf Şengönül)ile bitiriyorum.
Bazı dostlarımın, geçmişimizi anlatan yazılarımın kitaplaştırılması önerileri doğrultusunda, nasip olursa hazırlayacağım kitapta yine daha önce çalışmasını yaptığım, Hakkı Abi (Hakkı Karacan), Ahmet Gökgöz, Halil Alioğlu, Kul Damad (Ahmet Tınmaz), Mustafa Töngemen yazılarım da yer alacak.
Hepinize beğeni, yorum ve katkılarınızla gösterdiğiniz ilgi için çok teşekkür ederim. Temennim tüm dostlukların eksilmeyip artmasıdır.
Eliniz,gönlünüze kaleminize sağlık,iyi oluyor gurbette aslını neslini ve tarih okumak.Bolca Selam herkese.