KAZIM ÜNLÜOL’UN KALEMİNDEN “GEREDE’DE KAR”

GEREDE’DE KAR

Bir kar yağarmış şarkıda, ince ince.

Ve felek inanmazmış gariplerin sözüne.

Lakin,

Bizde kar öyle ince ince yağmaz ve felek hiç bir zaman unutmaz.

Kar, bazen yoksul yamalığı gibi lapa lapa,

Bazen eser, döner, olur fırtına,

Ayaz yakar, el değmez suya.

Göz gözü görmez,

Yol iz kalmaz.

Erzurum kışlakken ona,

Her daim konaktır Gerede.

Ah Gerede’m sen bir başkasın,

Fakire aş, evsize yorgansın.

Kucaklaşırken Esentepe fırtınayla,

Esip, savurup, çarparken kırbaç gibi yüzlere,

Isınabilir mi Geredeli bu yeisle.

Tok yatar mı komşusu açken Gerede.

Ey kar, yama değilsin yırtığa söküğe,

Yalnız değildir yolda kalanlar,

Altı ay konaklasan da,

Sanma unutulur mahzunlar,

Üşütülür mü hiç üstü açık yatanlar.

Bak vakit sabah olmakta,

Ezanlar yükselirken semaya,

Selamlar yayılırken  gönüllere,

Bir sıcaklık eşlik eder ufuktaki güneşe,

Sevgi paylaşılır masmavi Gerede gökyüzünde.