33 Şehit
Tesbih tanesi gibi dizildiğiniz al bayrak örtülü tabutlarınız canlanıyor gözlerimde. Bilsem ki sizlere faydası olacak, her birinizin adını ayrı ayrı zikrederek “Ahh” lar dizerdim. Ama sizi şehitlik mertebesiyle buluşturan Rabbim buyuruyor ki: Al-i İmran Suresi, 170. ayet: Allah’ın kendi fazlından onlara verdikleriyle sevinç içindedirler. Onlara (şehitlere) arkalarından henüz ulaşmayanlara müjdelemeyi isterler ki, onlara hiçbir korku yoktur, mahzun da olacak değillerdir.
Bu ayetleri duyduktan sonra imreniyorum sizlere ve bu sefer dünyadakilere bir “Ahh” diyesim geliyor. Ahh bilseniz onların hallerini diyorum.
Haber verip anlatsanız ya bize: Rabbim nasıl karşıladı? Sarıp sarmalayıp aldı mı rahmetinin kollarına. “Hoşgeldin şehidim makamın da dilediğin gibi rızıklan” dedimi. Peki buluştunuz mu en Sevgiliyle. Size ağuşunu açıp hasretle sarıldı mı boynunuza. Kardeşlerimi özledim diyerek hasbihal etti mi? Ümmetimin hali beni çok üzüyor diyerek nur yüzünden aşağı akıttı mı gözyaşlarını. Bu manzarayı hayal ettikçe sizlere imrenmemek elde değil. Her kula nasip olmaz, bununda pek âlâ farkındayız. Çünkü siz seçilmişlersiniz.
Ahh şehidim. Dünya denen sürgününüzü tamamladınız ve dahası herkes ölü siz dirisiniz.
Buraları sorarsanız eğer, intikamınızı almak için ordumuz: “İnnâ fetahnâ leke fetham mübina” diyerek harekete geçti bile. Çok leşleri serdiler toprağa. Sizin şehit haberinizi ailenize veren asker “Kanı yerde kalmayacak” dedi ve öyle de oldu. Sizin akıttığınız her kanda küffar ordusu boğuldu ve her bir karışta ay yıldız ve hilal var artık.
Hani anacığınız “Vatanına kurban ol oğul” diye ellerinizi kınalayıp yollamıştı ya, siz sözünüzü tuttunuz sıra bizde. Siz gaza askeriydiniz, biz dua askeriyiz. Hali hazırda bulunan şanlı ordumuza ve siz kutlu şehitlerimize her daim Allah’ın adını anıp, zikrini okuyarak birlik ve beraberlik içerisinde bu vatan toprağına sahip çıkmaya söz verdik. Üstünde yaşamak nasip değilse, altında yaşarız da yine bırakmayız. Makamınız mübarek mekanınız cennet olsun.
